بهترین توزیع لینوکس برای سرور کدام است؟
تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۸۷۱۳۳
انتخاب بهترین توزیع لینوکس برای سرور به چالشی در میان متخصصین شبکه تبدیل شده است. بهترین توزیع لینوکس برای سرور توزیعی خواهد بود که بتواند به خوبی پاسخگوی نیازهایی شما باشد. اگر میخواهید بهترین توزیع لینوکس برای سرور را انتخاب کنید، ابتدا به بررسی نیازهای خود بپردازید و سپس ویژگیهای توزیع مورد نظر را بررسی کنید تا به انتخابی مطلوب برسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مطلب به شرح تمامی نکات مربوط به آن خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید شاید پاسخ پرسش شما هم اینجا یافت شود.
بهترین توزیع لینوکس برای سرور کدام است؟انتخاب بهترین توزیع لینوکس برای سرور تا حد زیادی بستگی به کارهایی دارد که میخواهید روی سرور مجازی لینوکس یا سرور های دیگر انجام بدهید. اگر بهعنوان تازه کار به دنبال کسب تجربه کار با توزیع های لینوکس هستید، ما در مبین هاست برای شروع به شما پیشنهاد می دهیم اوبونتو را انتخاب کنید. این توزیع دارای فرآیند نصب آسان، رابط کاربری گرافیکی زیبا و ترمینالهای فوق العاده است. اما توزیع مینت لینوکس نیز جایگزین مناسبی برای اوبونتو به شما می رود، چرا که تمامی ویژگیهای توزیع اوبونتو را به همراه رابط کاربری هوشمند در اختیار شما قرار میدهد. اما اگر به عنوان یک متخصص حرفهای به دنبال بهترین توزیع لینوکس برای سرور هستید و از کار کردن با توزیع های فعلی لینوکس خسته شدید و میخواهید محیط جذابتر را تجربه کنید، میتوانید فدورا، دبیان یا آرچ لینوکس را انتخاب کنید. حتی اگر از جمله افرادی هستید که میخواهید توزیع های دیگر مبنی بر امنیت را تست کنید، میتوانید نسخه کالی لینوکس را انتخاب کنید. این نسخه دارای تعداد زیادی ابزار و نرمافزار است که میتواند کار شما را بسیار آسانتر کند.
معرفی توزیع های مختلف لینوکس برای سرور اوبونتو UBUNTUاوبونتو محبوب ترین توزیع لینوکس مبتنی بر دبیان و برای همه رایگان است. اوبونتو دارای یک نسخه دیگر به نام LTS است که هر پنج سال یکبار به روز رسانی میشود و نیازی به ارتقا به نسخه جدید ندارد. این نسخه از فایلهایی مانند X86 و ARM64 پشتیبانی میکند. ویژگیهای آن باعث شده برای انواع مختلف سرور مانند: فایل سرور، ایمیل سرور و سرورهای چند منظوره مناسب باشد. اکنون نسخه Ubuntu Cloud آن منتشر شده است که از پلتفرمهای مختلف مبتنی بر ابر پشتیبانی میکند. با داشتن رابط کاربری آسان به راحتی می توانید از آن برای سرور مجازی ارزان استفاده نمایید.
دبیان DEBIANدبیان یکی دیگر از قدیمیترین توزیع های لینوکس است. توزیع دبیان لینوکس کاملاً پایدار است و برای افرادی که امنیت سرور برایشان مهم تلقی می شود، گزینه مناسبی است. یکی از مهمترین ویژگیهایی این توزیع امنیت بالا و به روز رسانی های مکرر است.
فدورا FEDORAفدورا یکی دیگر از توزیعهای لینوکس است که کاملاً جدید بوده و دارای نسخه های مختلف سرور، دسکتاپ و رایانش ابری و دستگاههای مبنی بر اینترنت اشیا است.
رد هت RED HAT ENTERPRISE LINUX (RHEL)رد هت یکی از توزیعهای لینوکس مبتنی بر فدورا است که پایداری بیشتری دارد و نسخه LTS آن با طول عمر 10 سال ارائه میشود. این توزیع بر خلاف سایر توزیع ها رایگان نیست و برای اهداف تجاری گزینه خوبی است. در سطح سازمانی عملکرد خوبی دارد و برای سرورها و مراکز داده مبتنی بر پردازش ابری گزینه خوبی است.
میکروتیک (MikroTik Routers )سرور مجازی میکروتیک به عنوان سروری است که سیستم عامل میکروتیک (MikroTik Routers ) را اجرا می کند و جزو پرکاربرد ترین ها و پرمصرف ترین سرورها می باشد.
لیپ OPENSUSE LEAPلیپ نسخه ای ثابت از لینوکس است که دارای معماری چند حالته است و جامعه افرادی که با آن کار میکنند، زیاد است. اگر میخواهید توزیع لیپ را برای سرور خود انتخاب کنید، باید بدانید که فایل نصبی ISO به صورت جداگانه برای آن وجود ندارد و برای نصب آن میتوانید از نصب کننده پیش فرض برای سرور استفاده کنید.
توزیع SUSE LINUX ENTERPRISE SERVERاین توزیع به عنوان SLES شناخته میشود و توزیعی مبنی بر OpenSUSE است که یک شرکت نرم افزاری متن باز در آلمان است. از مهمترین ویژگیهای آن میتوان به پایداری و امنیت بالا اشاره نمود که آن را به بهترین توزیع لینوکس برای سرور تبدیل کرده است.
آرچ لینوکس ARCH LINUXآرچ یک توزیع چند منظوره از لینوکس است که برای افراد با تجربه و حرفهای مناسب است. زیرا این نسخه پشتیبانی های لازم را ندارد و بر اساس نیاز شخصی قابل سفارشی سازی است.
توزیع COMMUNITY ENTERPRISE OPERATING SYSTEM (CENTOS)توزیع CENTOS به عنوان محبوب ترین توزیع های سیستم عامل لینوکس است که با ارائه پلتفرم های تجاری قابل استفاده در سازمانهای بزرگ است. سنت او اس لینوکس متن باز، رایگان و قابل پشتیبانی است. این توزیع مکرراً به روزرسانی میشود و از قابلیت اطمینان بالا برخوردار است. ویژگی هایی مانند امکان استفاده از فناوری مجازی سازی و هایپروایزر، پایداری، انعطاف پذیری، رابط کاربری آسان و سریع باعث شده، افراد زیادی به سوی آن جذب شوند.
تفاوت بین توزیع های مختلف لینوکسکم نیستند افرادی که به دنبال انتخاب بهترین توزیع لینوکس برای سرور کماکان به دنبال بررسی تفاوت بین توزیع های مختلف هستند تا بتوانند مناسب ترین نسخه مورد نیازشان را انتخاب کنند. به طور کلی توزیع به معنای مجموعه خاصی از برنامه های کاربردی است که به صورت پکیج پیکربندی Configured شدهاند و در نسخه های مختلف قرار گرفته اند. در تمامی توزیع های لینوکس اصول ثابت زیر وجود دارد:
هسته بر پایه سیستم عامل لینوکس نرم افزار پیش فرض گنو مانند LS, RM و غیره نرم افزارهای عمومی کاربردی مانند ویرایشگرهای متناما توزیع های مختلف در موارد زیر با یکدیگر تفاوت دارند:
نرم افزار و نحوه نصب نرم افزارهای کاربردی مانند آفیس، زبانهای پروگ، بازیها، مرورگرهای وب و نرم افزارهای پخش چند رسانه ای مستندات و راهنمای استفاده نحوه به روزرسانی و رفع باگهای قبلی نحوه پشتیبانی نحوه سفارشی سازی بر اساس نیازهاتوزیع های مختلف لینوکس بر اساس اصول یکسان طراحی شدهاند. اما راههای متفاوتی برای پیاده سازی دارند. به عنوان مثال همه Unicها تحت سیستم Sigaction فراخوانی می شوند اما نحوه اجرای آنها متفاوت است. زیرا کرنل از روشهای مختلف پیروی میکند.
کدام توزیع لینوکس را انتخاب کنیم؟ما در مبین هاست برخی از مهمترین کاربردهای توزیع های مختلف لینوکس را در زیر بررسی خواهیم کرد، تا پاسخ خوبی به این چالش بدهیم:
اوبونتو Ubuntuاوبونتو بمنی بر هسته دبیان طراحی شده است و چرخه انتشار منظم تر، یکپارچه تر و استفاده از آن آسانتر است. این توزیع دارای نرم افزار پخش چند رسانه ای نیست و باید به صورت مجزا آن را دانلود و نصب نمایید. این توزیع برای افرادی که به تازگی میخواهند کار با لینوکس را آغاز کنند گزینه مناسبی است.
Red Hat/CentOS/Fedoraاین توزیع ها جزو بهترین توزیع لینوکس برای سرور محسوب میشوند که کار با آنها آسان و دارای نصب کننده سریع است. پکیج بسته بندی نرم افزار RPM دارای برخی نرم افزارهای اضافی است که کار کردن با آنها را ساده تر میکند. نسخه غیر رایگان YUM. RHEL (Red Hat Enterprise Linux) به خوبی از موبایل پشتیبانی میکند. CentOS که توزیع راگانی از RHEL است، گزینه خوبی برای سازمانهای بزرگ است و همواره از پشتیبانی مناسب برخوردار است. فدورا که یکی از بینظیر ترین توزیع ها بر پایه Red Hat است، آخرین بروز رسانی ها و رفع باگها را دارد اما به دلیل برخورداری از پایداری کمتر در سطح سازمان پیشنهاد نمیشود. به طور کلی این توزیع ها مخصوص افراد مبتدی، متوسط و حرفهای است.
SuSE Linuxاین توزیع در بازه زمانی خاصی تحت نظارت شرکت آلمانی SuSE بود که بعدها توسط Novell خریداری شد و پس از آن توسط VMWare خریداری شد و هم اکنون توسط این کمپانی پشتیبانی میشود. این توزیع دارای کتابچه های راهنما و مستندات خوب، نرم افزارهای کاربردی فوق العاده و پشتیبانی مناسب است. نسخه Enterprise این توزیع برای استفاده در سطح شرکت و سازمان بزرگ مناسب است. این توزیع متکی به سیستم RPM Redhat است. به طور کلی مناسب برای افراد مبتدی تا سطح حرفه ای است.
Slackware و Arch Linuxاین توزیع ها برای افراد حرفهای که میخواهند عملکرد سرور را بهینه سازی کنند مناسب است. نصب و استفاده از این توزیع بسیار سخت است چرا که برای نصب از بسته های tar.gz به جای سیستمهای محبوبتر deb یا .rpm استفاده میکند. اگر شما هم جزء افراد علاقهمند به کار با نرمافزارهای حرفهای هستید اما دوست ندارید همه چیز را کامپایل کنید، شاید آرچ لینوکس گزینه مناسبی برای شما نباشد.
دبیاندبیان یکی از قویترین توزیع های لینوکس است. این توزیع از بسته های DEB به همراه apt-get ارائه میشود و مشکلاتی را که نرمافزار RPM در توزیع های Redhat/Suse/Mondriva دارد، برطرف نموده است. این توزیع مبنای سایر توزیع های لینوکس مانند اوبونتو و مینت است. این توزیع برای کاربران متوسط تا حرفهای قابل استفاده است.
اگر شما هم تجربه کار با توزیع های مختلف لینوکس را دارید، می توانید یکی از بهترین توزیع های مناسب حوزه کاری خود را که تا کنون با آن کار کرده اید از طریق درج کامنت به ما و دوستداران دنیای شبکه و سیستم عامل لینوکس معرفی کنید. حتی اگر این مطلب را میپسندید میتوانید با سایر دوستانتان به اشتراک بگذارید.
منبع: الف
کلیدواژه: توزیع های لینوکس ترین توزیع انتخاب کنید ترین توزیع ها نرم افزارهای رابط کاربری برای افراد سیستم عامل نرم افزار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۸۷۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیکتاک؛ صدای اعتراض
همزمانی تظاهرات دانشجویی در آمریکا با اعمال محدودیت برای اپلیکیشن چینی خبرساز شده است.
به گزارش ایسنا، فرهیختگان نوشت: مدیر مالک پلتفرم تیکتاک مطرح کرد : «مطمئن باشید، ما جایی نمیرویم. ما مطمئن هستیم و برای حقوق شما در دادگاهها مبارزه خواهیم کرد.» براساس این لایحه، شرکت چینی بایتدنس موظف است تا تیکتاک را به یک شرکت آمریکایی بفروشد. در غیر این صورت دسترسی به آن در ایالاتمتحده ممنوع اعلام خواهد شد. این لایحه درحالی به امضای جو بایدن رسیده که از سال گذشته تاکنون جلسات دادگاه مختلفی در این زمینه و با حضور نمایندگان مجموعه تیکتاک برگزار شده است. ممنوعیت استفاده از این پلتفرم تصویرمحور درحالی مطرح شده است که تاکنون شبکههای اجتماعی مختلفی اعم از اینستاگرام، واتساپ و فیسبوک هویت آمریکایی دارند و از همان ابتدای شکلگیری بهصورت آزادانه و بدون توجه به چهارچوبهای اخلاقی در کشورهای مختلف دنیا درحال فعالیت هستند. البته مقایسه ممنوعیت استفاده از تیکتاک در آمریکا با فیلترینگ شبکههای اجتماعی خارجی در ایران اعتبار چندانی ندارد. آمریکا در شرایطی مقابل تیکتاک ایستاده که شبکه اجتماعی جامعی مثل اینستاگرام دارد و میتواند جایگزین آن کند که در سطح بینالمللی فعالتر از تیکتاک هم است.
یا به ما بفروشید یا حذفتان میکنیم
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا دولت ترامپ اولین کسی بود که نسبت به مساله پلتفرم تیکتاک هشدار داد. او با ابراز نگرانی از اینکه ۱۳۸ میلیون کاربر آمریکایی در تیکتاک عضو هستند، گفت: «اگر به کودکان و نوههایتان اهمیت میدهید برنامه تیکتاک را روی گوشیهای هوشمند آنها غیرفعال و حذف کنید.» پمپئو از مردم خواسته بود که به او اعتماد کنند و قول داده بود که در آینده جوانان بهخاطر این ممنوعیت از والدینشان تشکر خواهند کرد. بعد از پمپئو، دونالد ترامپ هم شبکه اجتماعی تیکتاک را تهدیدی برای امنیت ملی خواند. در دوره ریاستجمهوری ترامپ همه کابینه بهدنبال این بودند تا این شرکت چینی را مجبور کند تا سهام خود را در آمریکا بفروشد. در روزهای اخیر هم بایدن بسته لوایح کمکهای خارجی را امضا کرد که شامل قانون حفاظت از شهروندان آمریکایی در مقابل اپلیکیشنهای تحت کنترل دشمن خارجی بود. این قانون به بایتدنس، مالک چینی تیکتاک ۲۷۰ روز فرصت میدهد تا این پلتفرم خود را به مالکی جدید بفروشد. در غیر این صورت تیکتاک در فروشگاههای اپلیکیشن آمریکایی ممنوع خواهد شد. بایتدنس هم نسبت به این قانون اعتراض کرده و طی بیانیهای به غیرقانونی بودن ممنوعیت تیکتاک واکنش نشان داد و اعلام کرد: «ممنوعیت تیکتاک غیرقانونی است و این امر را در دادگاه به چالش میکشیم. ما معتقدیم این وقایع و قوانین درواقع واضح هستند و درنهایت ما پیروز خواهیم شد. ما میلیاردها دلار سرمایهگذاری کردیم تا دادههای آمریکا و پلتفرممان را ایمن و عاری از تاثیر و دستکاری خارجی نگه داریم.»
داوود طالقانی، نویسنده کتاب شرقشناسی معتقد است مسالهشدن پلتفرم تیکتاک از جایی شروع شد که شخصیتهای امنیتی آمریکایی و سپس اتحادیه اروپا دربارهاش موضعگیری کردند. وی درباره روند شکلگیری این جریان گفت: «اولین فردی که بهعنوان یک شخصیت سیاسی- امنیتی درباره این پلتفرم موضعگیری کرد، مایک پمپئو وزیر خارجه سابق آمریکا بود. پمپئو به پدر و مادرها توصیه کرد که تیکتاک را از موبایلهای خود و فرزندانشان حذف کنند. در ادامه این روند، کنگره به اعضایش پیشنهاد کرد که در موبایلهایشان از این پلتفرم استفاده نکنند. سپس همین توصیه به کارکنان دولت ابلاغ شد و تا الان حداقل دو سه بار دادگاه تیکتاک برگزار شده و نمایندگان این پلتفرم در مجلس حضور پیدا کردهاند. امروز تیکتاک در آستانه ممنوعیت است و شروطی گذاشته شده که این بستر ذیل آنها به فروش برسد در غیر این صورت استفاده از آن در ایالاتمتحده آمریکا ممنوع خواهد شد. تمام این اتفاقات و رویدادهای خبری از جنس امنیتی- سیاسی بوده و بهتر است فعلا به جنبههای فرهنگی، هویتی و اقتصادی آن کاری نداشته باشیم.
خطر جدی تیکتاک برای استیلای سیاسی آمریکا
با توجه به رشد بدون توقف چین در زمینههای مختلف در سالهای اخیر، این کشور بهعنوان یکی از رقبای جدی آمریکا شناخته میشود. همین موضوع سبب شده تا آمریکا توجه ویژهای نسبت به این رقیب قدرتمند داشته باشد. در کنار این موضوع انتخابات زمان زیادی به انتخابات آمریکا نمانده و پیش از این هم شائبههایی درخصوص دخالت روسیه در انتخابات آمریکا وجود داشت. تلاقی این مسائل باعث میشود که کاخسفید نسبت به نفوذ چینیها به شکافهای اجتماعی آمریکا آنهم در میان اعتراضات ضداسرائیلی در این کشور احساس خطر کنند. طالقانی در توضیح این تهدید گفت: «نکته اساسی بر سر استیلای سیاسی و سلطه پلتفرمی است که آمریکا بر جامعه خودش و سایر جوامع دارد. ایالاتمتحده مجموعهای از پلتفرمها، رسانههای اجتماعی و خانوادههای بزرگ فناوری ارتباطی را گسترش داده که اینها بهعنوان یک سری زیرساخت و بسترهایی که قرار بوده خدمات اجتماعی مثل پیامرسانی و داشتن صفحات شخصی و بازاریابی ارائه کنند. این پلتفرمها و سرویسها در همه جوامع جای خود را باز کرده بودند و این استیلای سیاسی و کنترل ایدئولوژیک آمریکا در چند سال گذشته خیلی خوب اعمال میشد تا اینکه چین با برنامه تیکتاک در دو نسخه که یکی از آنها برای خود چینیهاست و دیگری برای غیرچینیها، این فضا را شکاند.
این نکته هم وجود دارد که این برنامه یک منطق زیباییشناسی و فرهنگی دارد که کاملا مبتنیبر یک لذت تصویری است؛ سرگرمی را به حد ناب خودش میرساند و عملا چالشها و هنجارهای اخلاقی و شرکتی (هنجارهایی که شرکتها خودشان اعمال کردهاند) را ندارد. برای همین خیلی خوب در دنیا مورد اقبال واقع شد. بهدنبال آن یک چالش امنیتی- سیاسی برای آمریکا بهوجود آمد که ممکن است این کنترل، سلطه و استیلایی که تا الان از طریق پلتفرمها و خانواده بزرگ فناوریهای ارتباطی داشته به خطر بیفتد. در این موقعیت انگارههایی مطرح میشود که هیچکس نمیتواند آن را اثبات یا رد کند. این انگارهها از انتخابات دوره اول ترامپ بهوجود آمد که آیا انتخابات توسط رسانههای غیرآمریکایی یا نیروهای غیرآمریکایی در رسانههای اجتماعی به انحراف کشیده میشود یا نه؟ در انتخابات دوره اول ترامپ هم مساله درباره دخالت روسیه بود و درنهایت هم مشخص نشد که واقعیت داشته است یا خیر. وقتی درباره محبوبیت تیکتاک و احتمال جریانسازی آن برای انتخابات یا افکار عمومی آمریکا صحبت میکنند این انگارهها، یعنی انگاره دستکاری اطلاعات به وسیله الگوریتمها و هوش مصنوعی و همچنین سرقت و به دست آوردن کلاندادهها و آمار و اطلاعات شهروندان آمریکایی مطرح شده است. تقریبا هر حاکمیتی دو نکته را در قبال پلتفرمهای خارجی خودش مطرح میکند و معمولا چون گزارههایی امنیتی و سیاسی است بهصورت رسمی تایید یا رد نمیشوند. همین انگیزه برای کسانی که در داخل کشور ما اقدام به فیلترینگ شبکههای اجتماعی میکنند نیز وجود دارد، یعنی آنها هم معمولا در بهانههایشان این نکته را ذکر میکنند یا ممکن است شرکتهای ارتباطی بزرگ دنیا که غالبا غربی هستند به کلاندادههای جامعه ما دست پیدا کنند، یا به وسیله دستکاری الگوریتم، استفاده از هوش مصنوعی و شبکههای اجتماعی افکار عمومی را منحرف کنند. این تمام صورتمساله دولت آمریکا با تیکتاک است. البته میشود یک انگیزه اقتصاد سیاسی هم برای آن مطرح کرد. چین انتفاع بسیار زیادی از تیکتاک و مصرف رسانهای که کاربران در آمریکا دارند، کسب میکند. اما به نظر میرسد این دلیل اصلی نباشد که آمریکا بخواهد بهخاطر آن با چین مقابله کند.
در تیکتاک از فلسطین ۱۵ برابر بیشتر از اسرائیل حمایت میشود
با توجه به اینکه تیکتاک چهارچوب خاصی را برای نسخه جهانی خود در نظر نگرفته است، بسیاری از محتواهای مربوط به فلسطین از این طریق منتشر میشوند. این در حالی است که شبکه مشابه آمریکایی یعنی اینستاگرام، سانسور شدیدی بر محتواهای غیرهمسو با منافع خود اعمال میکند. این در حالی است که نفتالی بنت، نخستوزیر سابق رژیمصهیونیستی در سفر خود به آمریکا ضمن تاکید بر اینکه اسرائیل وضعیت خوبی در افکار عمومی بینالمللی ندارد گفت: «به دنبال این هستیم که موقعیتمان در افکار عمومی جهان تقویت شود تا آزادی عمل کامل به فرماندهان ارتش اسرائیل برای نابودی حماس داده شود؛ هرچند که در حال حاضر افکار عمومی جهان به نفع ما نیست.» بنت از تیکتاک به عنوان مصداقی برای تایید گفتههایش استفاده کرد و گفت: «در شبکه تیکتاک محتوای طرفدار فلسطین و گروه حماس ۱۵ برابر بیشتر از محتوای طرفدار اسرائیل دیده میشود.» بنابراین اتفاقات و جدیتر شدن روند ممنوعیت تیکتاک در آمریکا، این مساله ایجاد میشود که ایالاتمتحده به دنبال تخریب یکی از بازوهای رسانهای فلسطین باشد. طالقانی با اشاره به اینکه مواجهه امنیتی-سیاسی دولتهای آمریکایی و غربی (که شبیه همین واکنشها را با تیکتاک داشتهاند) مربوط به قبل از طوفان الاقصی و مساله فلسطین است، گفت: «این فشارها صرفا در فلسطین خلاصه نمیشود و از قبل شروع شده است. همانطور که گفتم تیکتاک یک رژیم زیباییشناسی خاصی دارد که تقریبا هیچ خط قرمزی ندارد و صرفا مبتنی بر لذت ناب بصری است و صرفا همین تصویر است پیرو همین مورد از اینستاگرام بسیار جلوتر است و به این معنا هیچ چهارچوب اخلاقی و حقوقی را در خودش جا نمیدهد؛ چراکه گذاشتن هرگونه چهارچوب اخلاقی، حقوقی یا هنجاری به منزله محدودکردن آن پلتفرم است. اینستاگرام این محدودیتها را داشت اما تیکتاک از اول چنین محدودیتهایی نداشت. به همین دلیل هم محبوبتر شد؛ چراکه آدمها میتوانستند خیلی راحتتر و بدون واسطه از این لذت بصری استفاده کنند. به نظر میرسد در ماجرای فلسطین یک نتیجه ناخواسته به وجود آمده است، یعنی چون این پلتفرم از اول چهارچوبهای مشخص و محدودیتهای اخلاقی نداشته، درباره مساله فلسطین هم ورود نمیکند. پس این موضوع ربطی به این ندارد که چین طرفدار حماس یا فلسطین است یا در هماهنگی با ایران این اقداماتی میکند. مساله این است که تیکتاک چون از اول چهارچوب اخلاقی و هنجاری نداشته، نسبت به مساله طوفان الاقصی و فلسطین هم هست. درحالیکه احیانا گر یک جنبش اجتماعی دیجیتال در تیکتاک به وجود میآید یک نتیجه ناخواسته برای این پلتفرم است، یعنی کارکرد این پلتفرم از ابتدا این نبوده که جنبشهای اجتماعی در آن شکل بگیرد. بلکه قرار بوده آدمها در آنجا سرگرم شوند و یک اوقات فراغت کوتاه داشته باشند. بنابراین مواجهه آمریکاییها و اسرائیلیها با تیکتاک در مساله فلسطین به این معناست که میخواهند نسبت به فقدان چهارچوب اخلاقی و هنجاری تیکتاک چشمپوشی کنند، یعنی آنها توقع دارند تیکتاکی که تحت عنوان نسخه جهانی ارائه میشود، یکسری از محدودیتهای اخلاقی و هنجاری را رعایت کند.
چین میخواهد مرکز جهانی ارتباطات باشد
برخی بر این باورند که باتوجه به محبوبیت چشمگیر تیکتاک در بین جوانان از یک طرف و فقدان هرگونه چهارچوب و آزادانه بودن محتواهای منتشرشده در این پلتفرم از طرف دیگر، زنگ خطری برای اروپا و آمریکا ایجاد شده تا مبادا کنترل فضای دیجیتال از دستشان خارج شود. طالقانی تحریم شرکت هواوی توسط غربیها را به عنوان اولین واکنش سلبی این کشورها نسبت به اقدامات چین دانسته و گفت: «در آن زمان این برآورد وجود داشت که چین در یک بازه زمانی ۱۰ تا ۱۵ ساله، «سیلیکونولی» خودش را داشته باشد و در برابر شرکتهای مادر و غولهای فناوری ارتباطات، تبدیل به یک مرکز جهانی برای ارتباطات، رسانههای اجتماعی و در کل در مرکز تکنولوژیهای نوظهور قرار بگیرد. اما به نظر میرسد حداقل چین در این بازه زمانی به چنین برآوردی دست پیدا نکرد، یعنی رسانههای محبوب چینیها متفاوت با رسانههای محبوب غربیهاست. نسخههایی که برای رسانههای اجتماعی در داخل چین ارائه میشود با نسخههای جهانی متفاوت است. چین یک سانسور گسترده و یک کنترل ایدئولوژیک بر محتواهایش دارد که این سانسور و کنترل ایدئولوژیک را در نسخههای ارائه شده برای سایر جوامع اعمال نمیکند. پس تمام مسئله غربیها بر سر همین سانسور و کنترل ایدئولوژیک است. اگر چین هم بخشی از این سانسورها را بر نسخههای جهانی اعمال میکرد احتمالا غربیها مشکلی با تیکتاک نداشتند. احتمالی وجود دارد که اتفاقا یکی از انگیزههایی است که آمریکاییها از آن میترسند. به این صورت که چین در قبال نسخههای جهانی به شیوههای دیگری سانسور و کنترل ایدئولوژیک کند، یعنی همانطور که خط قرمزهایی برای نسخههای داخلی تعیین کرده یکسری خط قرمز برای نسخههای جهانی رسانههای اجتماعی و تکنولوژیهای نوظهورش بگذارد که منافع ملی چین در بیرون از مرزهایش را تضمین کند و این اتفاق قطعا خوشایند آمریکاییها نیست. البته این امر هنوز رخ نداده و یک پیشبینی است که احتمالا غربیها از آن باخبرند و در حال مبارزه با آن هستند.
انتهای پیام